چندشب پیش که یکی ازتلویزیونهای فارسی زبان بمناسبت پایان گردهمایی اسلام وعرب درکشورعربستان تشکیل شده بود،وباافرادی مصاحبه داشت ونیزبه گفته های زمامداران کشورهای غربی بویژه آمریکااظهارنظرمی کردند،هیچیک  ازآنان ازجمله جان بولتون وحسن هاشمیان(که به پول گرفتن ازعربستان شهرت دارد)،اظهارنظری قاطع ومستقل نتوانستندانجام دهند.وباقطع ویقین بگویندحادثه کشتی های نفتکش منفجرشده کارایران بود.

              آشکاراست نمی توان تنهابرپایه حدس وگمان کشوری رادرسازمان ملل محکوم کرد.درگفته های مشاورامنیت ملی کشورآمریکا،جان بولتون که ازبیماری روانی برتری جویی حادی رنج می بردو نیزبامجاهدین خلق دوستی نزدیک دارد،نیزبروشنی این نداشتن شفافیت درنظرات آشکاربودوگفته های اوبیشترآرزوی  وی رابیان می کرد.یعنی دلم می خواهدکارایران باشد.بنابراین نتوانست یک دلیل بااطمینان برای شرکت ایران دراین حادثه بیاورد.یک دلیل قطعی برای چنین حادثه ای بیاوردکه سازمان ملل بتواندازآن استفاده کندورای صادرنماید.

               چندروزبعدوزیرامورخارجه قطراعلام کردبیانیه این کنفرانس نظرشرکت کنندگان درآن نبوده بلکه نظرتشکیل دهندگان آن بوده است.

               عده ای نیزبمب گذاری راکارنه ایران بلکه کارگروه های موردپشتیبانی ایران می دانستندکه این دلیل هم سبب محکوم کردن یک کشورمانندایران نمی شود.زیرا،قرارنبوده است این گروههابطورکامل زیرنفوذایران باشندوخوددارای ویژگیهای قومی وملی هستندونمی شودبرای نوشیدن آب هم ازیک نهادایرانی دستورگرفته باشند.آنهابرای نتیجه گیری ومحکوم کردن ایران برای بمباران کشورماشتابزدگی داشتند.حال شما ببینیددرذهن آقای جان بولتون مشاورآقای ترامپ چه می گذرد.ازکوزه همان برون تراودکه دراوست.

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *