درتهران دارندتصمیم می گیرندبرای تقدیرازمریم میرزاخانی ریاضی دان جوان که براثربیماری درگذشت یک خیابان رابه نام اوبکنندیانه.این خانم باوجودی که درمدارس ایران تحصیل کرد.دردانشگاه صنعتی شریف ادامه دادوپس ازگرفتن دومدال طلای جهانی به دانشگاه استانفوردرفت وبایک مردتیزهوش ازکشوری دیگرازدواج کرد.گاهی به ایران می آمدوسخنرانی میکرد.دراواخر زندگیش تابعیت کشورآمریکاراپذیرفت.اماهیچکاه دینی راکه به کشورایران داشت بجای نیاورد.مسئولین ایرانی گاهی اورابه ایران برای سخنرانی می آوردندتاازشهرت وی استفاده کنند.رفتاردرست بااین گونه افرادحق ناشناس این است که نسبت به آنهابی اعتنایی کنندتاجواب رفتارناجوانمردانه آنهاباکشورشان باشد.وتاملت کهنسال ومتمدن ایران دربرابرشان کوچک نشودوسزای حق ناشناسی خودرانیزبه میهن خودگرفته باشند.

           حالاچرانامگذاری یک خیابان رابرای یک ایرانی دیگرکه تاآخرزندگیش درایران زیست وبه این کشورخدمت کردانجام نمی دهند،بایدازمجریان کارهاپرسید.به نام کسی می کنندکه بستگیهای خودراباکهن بوم ایران یک به یک قطع کردودرآخرین فرصت نیزتابعیت یک کشورپرزرق برق ومرفه یعنی آمریکاراپذیرفت.واین درست عکس کارکردجوانانی بودکه به کشورزادگاه خود،کشوری که مشکلات زیادی داشت ونیازبه کمک فرزندان خویش برای بیرون آمدن ازباتلاقی که درآن افتاده بودنیز،داشت. عده ای پس از بازگشت به میهن خودحتاجان خویش راهم ازدست دادند،تعدادی نیزمانندمیرزاخانی فرارکردندتادریک کشورثروتمندوپراعتبارکه به منطق خودشان می خواستندزندگی کنندرفتند.ولی پادا ش این افرادنمک نشناس وخدمت نکرده،قدردانی بانامگذاری یک خیابان درپایتخت کشورمان نیست.کسی که خدمتی به ایران نکرده است وتابعیت یک کشوربیگانه راپذیرفت دیگرقدردانی ازاوبرای  چه؟