امروزیکی ازفرزندان نابغه وخدمتگذاروتوانمندایران ونخستین رئیس جمهورانقلاب اسلامی بخاک سپرده شد.بنی صدرکه مردی فعال وپرتلاش بودکوشیدبه کشورومردم ایران خدمت کندامااختلافات بین سران کشورزیادونقطه ضعفی نیزدرکاراوبودکه نگذاشت دراین کارموفق شود.وی اصرارداشت به تنهایی مدیریت وحکومت کندومشکلات راحل نمایدکه بویژه درآن مقطع زمانی اختلافات بسیار  نگذاشت  به نتیجه ای برسدکه  می خواست.درآن زمان اختلافات بین رهبران انقلاب آنقدرزیادبودکه هیچ گروهی به تنهایی نمی توانست مشکلات کشورراکه ازرژیم گذشته به ارث برده بودندحل کندونیازبه اتحادرهبران کشوروانقلاب وجودداشت وتامشکلات حل گردد.اگرکارشکنی ها و سنگ اندازی های گروههای چپ را هم به همه اینهابیافزاییم دیگرنورعلی نورمی شود.اما مرحوم بنی صدرتااندازه ای  تکروی هم داشت .یک فردورهبردیگرنیزبود،ازآنهایی که حاضرندبرای خاطریک دستمال قیصریه رابه آتش بکشند.وبرای رسیدن به هدف خودازتروروایجاداختلاف خودداری نمی کردوچون اورابه بازی نمی گرفتندمی گفت اگرماایران رالبنان نکنیم،ترکیه می کنیم.واگربه رفتارسیاسی وی نگاه کنیم متوجه می شویم چراوی به بازی گرفته نمی شد:میل داشت هرطورشده رهبرکشوروانقلاب شودویک سازمان نیمهپنهانبایک ایدولوزی التقاتی نیزبه اوبه ارث رسیده بود.بهرحال آن اختلافات سبب شدتاامروزمادرچهاراه وای چه کنم،بایستیم وندانیم چه کنیم.براثرلطمه  خوردن انقلابمان هم ضربات شدیدخوردیم.اگرآن اختلافات نبوداکنون کشورایران وضع دیگری داشت واین همه مشکل نداشت.