دانشگاههای ایران نتوانستندمیرزاخانی راجذب کنند.
مریم میرزاخانی ازابتدای تحصیل تاگرفتن دومدال علمی طلا که سبب شددانشجویان جهان ازجمله دانشجویان دانشگاه استانفوردراپشت سربگذارد،موفقیتهای خود رامدیون تلاشهاوزحمات استادان ایرانی بوده وبعدهابودکه به آمریکا رفت.کشفهایی هم داشت که باتحصیل درایران بدست آورده بود.مریم میریزاخانی اصولاعواطف کافی به زادگاه وکشورخودنداشت .نه اینکه اصلانداشته باشد،بلکه عواطف اوبه کشورش درآن اندازه نبودتابرای برگشتن به زاده کهن خودایران رابرتری دهدجاه طلبی های پنهان نیز مانع ازآن بودکه روش درستی راانتخاب نماید..ومدت هامشغول سبک وسنگین کردن هدفهای حویش بودوتااینکه رفتن ازکشورودانشگاه خویش راترجیح داد.مصاحبه یک روزنامه نگارایرانی درانگلیس وجوابی که به اودادتاییدکننده این ادعااست .روزنامه نگارایرانی ازاوپرسیدکی به ایران برمی گرددواوگفت می خواهم بیشتر بمانم.بنابراین نگفت که برنمی گرددبلکه گفت دیرتربرمی گردد.وتردیدنیزداشت.هنگاهی که خواست انگلستان راترک کنددانشگاه استانفوردوکشورآمریکارابرای بقیه زندگی خویش برادای دین به کشوری که برای اوخرج بسیارکرده وتلاش زیادی که استادان آن برای آموزش وی کرده بودندترجیح داد.ازاین جهت آمریکاودانشگاهی مشهورازآن کشوررابردانشگاههای ایران ترجیح دادبه آن علت که علاقه ملی بسنده نداشت.اماوظیفه ای هم همراه بابدهی دربرابرکشورزادگاهش داشت که آن راندیده گرفت.
ازدواج میرزاخانی هم بابستگی ضعیفی که باکشورخودش داشت به همین ترتیب انجام گرفت.درصورتی که دردوروبراونوابغ وتیزهوشان زیادی بودند.بنابراین آنچه که گفته شداین مشکل شخصیتی خودوی بود.کشوری راکه زادگاه اوبود وبرای پرورش اوزحمت بسیارکشیده بودندندیده گرفت وبایک مردغیرایرانی ازدواج کردکه همه این کارهانشانه نداشتن دلبستگی و عواطف انسانی به کشوری بودکه برای اورنج وگنج بسیاربکاربردتاوی بتوانددوباردانشجویان دانشگاههای بزرگ ومعتبرجهان راپشت سربگذاردولی اونتوانست واکنش انسانی کافی نشان دهدکه نشانه سپاسگزاری ازجامعه اش باشد.اگردنیا وزندگی این دنیابه اووفانکردوی نیزبه کشوری که اورابزرگ کرده و آموزش داده بودوفانکرده است.
خوب است این جمله راازیک روزنامه نگارآمریکایی بیاورم که درباره نقش دانشگاههای ایران درتقویت نیروهای مسلح گفته بود:نیمی ازدانشگاههای ایران بانیروهای مسلح همکاری می کنند.وی بعضی ازدانشگاههای ایران ازجمله دانشگاه صنعتی شریف وصنعتی اصفهان رادرردیف دانشگاه هایی چون استانفوردمطرح کرده بود.بنابراین ازاین جهت نیزدلیلی برجذب نشدن اوبوسیله دانشگاههای ایران وجود نداشت. چنانکه گفتیم جاه طلبیهای درونی وی انگیزه اوبرای ترک کشورش شد.به احتمال زیاداگرزودترازبیماری خویش باخبر می شدبرای پیوستن به کشورآمریکا شتاب نمی کرد.