استادگرامی جناب آقای دکترنوایی
سلام
زبیم آنکه بسوزددلت زگریه من بجای آنکه بنالم زدردمی خندم*
دیروزپیش ازامتحان،جناب آقای دکترافقه مطالبی فرمودندکه مانندآتش درکوره گداخته ذوب شدم.اگرچه ممکن است این اجازه رانداشته باشم نامه ای خدمتتان بنویسم ولی،جراحت زخمهای دردآلوده جسم وروحم رامتلاشی کرد.بنده بعنوان یک انسان ساده لوح وباقلبی آکنده ازصداقت واخلاص ذاتی پیروسلک درویشی توام باصفاوصمیمیت ادامهی خواندن